close
詩文組 第一名
生命的燈號
--Hidayah Nur（印尼）
我的生命是我的交通工具
熱誠是我的燃料
我操控步伐的方向盤
決不會因為汗水就停止
我煞住我驕傲的煞車皮
踩自信的油門
回過頭看後照鏡
我一直往前進
紅黃綠
生命的燈號
雖然金錢閃閃亮亮
仍然聆聽上蒼的命令
紅燈
稍待休息
看看要到何方向
黃燈
問題讓頭腦疼痛
小心作決定
綠燈
拋開擔憂
安插微笑與玩笑
Rambu Kehidupan
--Hidayah Nur (Indonesia)
Hidupku kendaraanku
Berbahan bakar semangat
Ku setir kemudi langkahku
Pantang mogok karena keringat
Kuinjak rem gengsi
Tancap gas percaya diri
Berspion masa lalu
Aku terus melaju
Merah kuning hijau
Rambu kehidupan
Meski uang memancarkan silau
Tetap tunduk perintah Tuhan
Lampu merah
Sejenak menghentikan langkah
Kemana lagi menentukan arah
Lampu kuning
Masalah membuat pening
Hati-hati menbuat keputusan penting
Lampu hijau
Singkirkan risau
Selingi senyum dan gurau
詩文組 第二名
母情
--Nguyễn Văn Tuấn 阮文俊（越南）
「父親功德如泰山
母義如自然水流露」
您懷胎十月生我
自從哇哇聲到世
為我一生辛勞
辛苦撫養我長大
從未曾睡飽過
整晚操勞到五更
日顧三餐溫飽
盼我日後成人成才
疼您一生勤儉
有件新衣您就給我
而您穿件破衣
肩上衣服千釘百補
早晚疲累辛勞
家務農事整年繁忙
夏去秋來冬回
寒冷冬季冰涼人心
不理陣陣寒風
寒風中您下田耕種
日子慢慢過去
我不再是五歲十歲
您養我長大成人
今為生計我要離鄉
為將來我遠去
今日母子各一方
現我遠處他方
心疼您變天誰照顧
孤苦伶仃一人
晚熄燈火黑暗摸索
夜裡輾轉反側
您不責怪兒貪婪
您在家鄉辛勞
日夜企盼離家之我
老年欠父身影
只留您實在孤單
疼您我心絞痛
母親啊！等我歸來
冬去春來回
春去夏來田野晴朗
我更愛母親您
陣陣吹來寮夏季風
火熱使花失色
薯黍穀掉落田乾枯
您又辛苦勞累
路遠挑水履重
我在他鄉祈望
田野翠綠天要下雨
讓您每日下午
可以安心甜蜜午睡
我盼做片紅雲
整天為您遮蔽日影
我盼做一陣風
代替慈母您手中扇
讓您能安祥眠
每個夏夜不再流汗
愛您深想您切
柔腸寸斷心冰冷
將來合約到期
回鄉陪您報養育恩。
Tình mẹ
--Nguyễn Văn Tuấn (Vietnam)
“Công cha như núi Thái sơn
Nghĩa mẹ như nước trong nguồn chảy ra”
Mẹ mang nặng sinh con ra
Từ khi cất tiếng oà oa chào đời
Vì con vất vả cả đời
Nâng niu ấp ủ từ thời còn thơ
Giấc ngủ chưa trọn bao giờ
Suốt đêm thao thức thẫn thờ năm canh
Ngày lo ba bữa cơm canh
Nuôi con trẻ thành danh thành người
Thương mẹ tần tảo suốt đời
Có chiếc áo mới mẹ thời nhường con
Còn mẹ khoác chiếc áo sờn
Trên vai đứt chỉ tứ thân vá chằm
Sớm hôm vất vả nhọc nhằn
Việc nhà đồng áng quanh năm bộn bề
Hè qua thu tới đông về
Mùa đông giá rét tái tê lòng người
Mặc cho gió rít từng hồi
Khom lưng mẹ cấy giữa trời rét căm
Đã qua rồi những tháng năm
Con không còn tuổi lên năm lên mười
Mẹ nuôi con lớn thành người
Nay vì cuộc sống con thời xa quê
Vì tương lai con ra đi
Nên tình mẫu tử biệt ly phương trời
Giờ con cách biệt xa xôi
Thương mẹ trái gió trở trời ai lo
Một mình vò võ thân cò
Tối đèn tắt lửa lần mò trong đêm
Bao nhiêu trăn trở nỗi niềm
Mẹ không trách móc than phiền chúng con
Quê nhà mẹ vẫn mỏi mòn
Ngày đêm mong ngóng đứa con xa nhà
Tuổi già vắng bóng của cha
Còn lại mình mẹ thât là cô đơn
Thương mẹ lòng quặn từng cơn
Mẹ ơi! Hãy đợi ngày con trở về
Qua rồi cái rét tái tê
Xuân qua hè tới đồng quê nắng giòn
Con càng thương mẹ nhiều hơn
Hè về mang đến từng cơn gió lào
Nắng cháy trụi hết hoa mầu
Khoai ngô lúa lạc đồng sâu khô cằn
Mẹ lại vất vả nhọc nhằn
Đường xa gánh nước lần từng bước đi
Xứ người con chỉ ước chi
Đồng quê xanh tốt trời thì đổ mưa
Đẻ cho mẹ mỗi buổi trưa
Thêm nồng giầc ngủ say sưa ngon lành
Con ước làm đám mây hồng
Để che cho mẹ bóng râm cả ngày
Con ước làm cơn gió bay
Để thay chiếc quạt trên tay mẹ hiền
Để mẹ giấc ngủ được yên
Mồ hôi không đổ mỗi đêm hè về
Thương mẹ nhiều, nhớ mẹ nghê
Cồn cào gan ruột tái tê cõi lòng
Mai ngày mãn hạn hợp đồng
Trở về bên mẹ báo công sinh thành.
詩文組 第三名
在臺灣的第一次經驗
--Mr.Anan Srilawuth（泰國）
是第一次遠離家鄉 心情很震撼
是第一次遠離朋友 心情很複雜
未曾離開過家鄉的土地
與所有愛護以及忠心的人住在一起
是第一次辭別年邁的母親 與妻子及子
女相隔遙遠
是第一次必須要離開這麼久 為的是逃
離這貧窮苦痛
是第一次來到臺灣這個夢想之地
只是為了能夠減輕生活上的壓力
照顧母親以及學習中的孩子是我的牽掛
所以咬著牙做好每一份工作
不抱怨、不氣餒、不面露不悅
將告別貧窮苦痛 使得心中感到滿足
面對每一件工作努力負責
然後欣喜獲得勤奮的代價
是第一次鑽研他鄉的語言
雖然差異很大 但難不倒有毅力的我
所有好的第一次恰似上天的安排
就連陌生的語言學習起來也不覺得複雜
所有的上司及老闆都能接受我
不責備我這個第一次到來的不同國度之人
但是 第一次最不想面對的事還是發生了
就是我所敬愛之人丟下我走了
是一位兒子所愛的母親突然辭別
兒子犧牲自己竭盡心力想治療您
仍敵不過病魔提前將您帶走
兒子在遙遠的臺灣 直到您辭世的那天
在臺灣能夠賺到錢卻失去了母親
雇主照顧物質、薪資不曾缺乏
但是支撐以及支持我的菩薩已不在
這樣詭譎的命運是我的第一次
獻給一直關懷及鼓勵我的母親
ประสบการณ์ครั้งแรกที่ไต้หวัน
--Mr.Anan Srilawuth (Thailand)
เป็นครั้งแรกที่ห่างบ้านสะท้านจิต
เป็นครั้งแรกที่ห่างมิตรจิตสับสน
ทุกๆ ครั้งไม่ห่างกรอบครอบครัวตน
อยู่ด้วยคนที่ล้วนรักและภักดี
เป็นครั้งแรกที่จำจากแม่ซึ่งแก่มาก
ทั้งเมียรักลูกหญิงชายห่างไกลหนี
เป็นครั้งแรกต้องจำไกลไปนานปี
ด้วยเหตุที่ความจนยากต้องพรากไป
เป็นครั้งแรกสู่ไต้หวันถิ่นฝันฝาก
เพียงบรรเทาความทุกข์ยากที่อยากได้
เลี้ยงดูแม่การเรียนลูกสิ่งผูกใจ
จึงสู้ไหวงานทุกอย่างรับจ้างทำ
ไม่บ่นเบื่อเหนื่อยล้าไม่หน้าคว่ำ
จะกล่าวลาความยากไร้ให้ใจหนำ
รับผิดชอบสู้ทุกด้านในงานทำ
แล้วชื่นฉ่ำกับเงินตราค่าแรงงาน
เป็นครั้งแรกจำค้นคว้าภาษาถิ่น
แตกต่างสิ้นเราเบาใจลง
ทุกสิ่งดีเหมือนฟ้าสั่งในครั้งแรก
ภาษาแปลกเรียนรู้ได้ไม่สับสน
ทั้งหัวหน้าพร้อมเถ่าแก่ยอมรับตน
ไม่ติบ่นคนถิ่นแปลกครั้งแรกมา
แต่ครั้งแรกที่หัวใจไม่อยากพบ
คือวันจบสิ่งเคารพที่นบไหว้
ด้วยว่าแม่ที่ลูกรักด่วนจากไป
ลูกอุทิศตัวเหนื่อยล้าเยียวยาท่าน
แต่ไม่ทันโรคร้ายหนักพรากก่อนกาล
ลูกอยู่ไกลถึงไต้หวันวันสิ้นลม
อยู่ไต้หวันเงินหาได้แต่ไร้แม่
นายดูแลเงินของใช้ไม่ขัดสน
แต่สิ้นพระผู้เกื้อกูลและหนุนตน
ชะตาคนนี้ช่างแปลกครั้งแรกเรา
ขออุทิศแด่ แม่คูณ ศรีลาวุธ
ผู้ที่คอยเป็นกำลังใจให้ผม
จนวันสิ้นลมของท่าน
全站熱搜
留言列表
{{ article.title }}
