蔗尾蜂房

 
圖說：Edgar du Perron (著黑西裝者)以奧運籌備委員會主席的身份，與荷屬東印度萬隆高級中學五年級生合照。
 
 
 
 
 
 
P.P.C.
--[荷蘭] Edgar du Perron (1899-1940), [印尼] Chairil Anwar (1922-1949) 譯寫為印尼文, 羅浩原 轉譯為中文

別了，克萊芮，不管我祝不祝福。
往後聽到了一點消息，仍舊會放在心上
妳已出賣了自己。別再會錯意了
面對再怎樣的事：人向來會有惻隱之心。

妳從前房屋窄小。妳的大爺來把它擴建了，
財產日後用之不盡，據傳聞是如此。
妳將貫注於此直到斷氣為止。
妳的靈魂真卑微。是呀！這可真實際呀。

妳的身體充滿慾望。妳這美麗尤物。
妳為妳的大爺生了可愛的孩子。
妳不能掙脫，但卻還是保持忠貞。
妳不情不願，持續被妳的名分看守著。

別了，克萊芮，妳將不會再見到我
我遠避著妳，直到在夢中。
啊！之前夢見我們相會。
妳仍然是妳。我對妳來說只是羞辱。
 
 
P.P.C.
--Edgar du Perron (1899-1940), Chairil Anwar譯

Tinggal, Clary. Tidak ‘ku mengutjap selamat.
Nanti kedengaran tolol, djuga biar datang dari hati
Sudah kau djual dirimu. Djangan lagi beruwet
Tentang apapun: manusia memang penghiba hati.

Rumahmu ketjil dulu. Tuanmu datang membesarkan,
Hartanja tidak bakal putusnja, menurut tjerita.
Kau terpandang sampai nafasnja penghabisan.
Kau berdjiwa ketjil. Nah! inilah jang sebenarnja.

Badanmu menapsukan. Kau betina djelita.
Kau lahirkan anak manis buat tuanmu.
Kau tak bisa berlepas, tapi toh bersetia sadja.
Kau disegani, tetap terdjaga namamu.

Tinggal, Clary. Dengan aku kau tidak ‘kan bertemu
Kau ‘ku djauhi, sampai dalam mimpi.
Ah! impian sebelum kita bertemu.
Kau tetap kau. Aku padamu menista sadja.



「要站對立場，那必須成為一位『印尼人』才行。假如我是印尼人，我大概也會像這樣批判著、困擾著與矛盾著──簡單來說，我是個人主義者。但我也將從骨子裡就是個民族主義者。」 (“To be on the right side, one has to be an Indonesian. If I were an Indonesian, I would probably be just as critical, bothersome, and contrary--in short, an individualist. But I would also be a nationalist to the core.” )

--摘引自：Edgar du Perron, 'P.P.C. (Brief aan een Indonesiër 致印尼人的信)', in Verzameld werk (全集), 7 vols (Amsterdam, 1954-59), VII, p.127. 轉譯自：H. van Neck-Yoder, ‘”Country of Origin” as Anti-Colonial Fiction,’ The Modern Language Review, Vol. 81, No. 3. (Jul., 1986), p. 667.
 
 
P.P.C.
--Edgar du Perron (1899-1940)

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want alle mensen wenen.

Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kan het niet verhelpen.

Uw lijf is goed. Gij zijt een mooie vrouw.
Gij zult uw heer veel mooie kinderen baren.
Uw hart is nauw: gij blijft hem ook wel trouw.
Gij zult hoogstaan en goed uw naam bewaren.

Vaarwel, Clary. Mij zult gij niet meer zien.
Ik zal u mijden, zelfs tot in uw dromen.
Gij waart mijn droom, voor ik u had gezien.
Gij zijt uzelf. Ik minacht u volkomen.


．Edgar du Perron, Parlando, Verzamelde Gedichten, 1948. Hal. 84.